Het staartbeen is het onderste deel van de wervelkolom van 3-5 gefuseerde wervels, die is verbonden met het heiligbeen door een tussenwervelschijf. Ondanks het feit dat het wordt beschouwd als een rudimentair overblijfsel van de staart, zijn spiervezels van de billen aan het bovenste gedeelte bevestigd, evenals spierbanden die zorgen voor de werking van de menselijke uitscheidingsorganen. Daarom kan een ernstige verwonding van het stuitbeen leiden tot ernstige verstoring van hun prestaties.
Classificatie van staartbeenletsels
Vallen door uitglijden, een been draaien of niet springen, belanden vaak op de billen of onderrug. In dit geval is trauma aan het staartbeen bij een volwassene bijna onvermijdelijk. Het kind daarentegen, vanwege zijn kleine massa en kleine gestalte, doet het meestal met een lichte schrik.
Afhankelijk van de mate van schade aan het staartbeen, zijn ze onderverdeeld in:
- Blauwe plekken (ICD-10 S30.0) - dit is wanneer alleen spierweefsel wordt aangetast, hematomen en gewoon pijnlijke plaatsen verschijnen. Ernstige pijn wordt pas op het eerste moment gevoeld. Daarna neemt het af of verdwijnt volledig in een rustige toestand, en manifesteert zich ook bij spanning van de lendenspieren en na langdurige statische spanning van de billen in zittende positie. Ook treedt pijn op een specifieke plaats van de verwonding op als u erop drukt
- Dislocaties en subluxaties (ICD-10 S33.2) - met een krachtige slag of herhaalde schade aan het stuitbeen wordt de integriteit van de ligamenten verstoord en wordt de onderste sacrale wervel verplaatst.
- Gesloten fractuur (ICD-10 S32.20) - treedt op zonder het externe omhulsel te verstoren.
- Open fractuur (ICD-10 S32.21) - wanneer botfragmenten of externe invloeden de integriteit van de huid beschadigen.
© logo3in1 - stock.adobe.com
Klinisch beeld
Een blauwe plek wordt vaak gekenmerkt door het ontbreken van een duidelijke manifestatie van schade. Na de aanvankelijke scherpe pijn tijdens de impact, neemt het geleidelijk af en verdwijnt het soms helemaal. Het lijkt misschien dat alles goed is gegaan, maar na een tijdje wordt een hematoom en een pijnlijk gebied op de plaats van het letsel gevonden. Pijnlijke sensaties verschijnen bij het opstaan, tijdens stoelgang en lang zitten op een hard oppervlak.
In ernstige gevallen neemt de pijn niet af en dit duidt hoogstwaarschijnlijk op een dislocatie of fractuur van het staartbeen. Daarom is het dringend vereist om contact op te nemen met een medische instelling om een juiste diagnose te stellen en een behandeling voor te schrijven.
© designua - stock.adobe.com
Diagnostiek
De traumatoloog maakt een eerste inschatting van de mate van schade door visuele inspectie en palpatie van het stuitbeengebied. Er worden röntgenfoto's gemaakt als er symptomen zijn van een breuk, ontwrichting of scheuring van de ligamenten. In het geval van uitgebreide bloeding en grote zwelling, kan magnetische resonantiebeeldvorming of computertomografie worden uitgevoerd. Bij een lichte verwonding wordt soms een psychosomatische oorzaak van pijn in het staartbeen vastgesteld. Vervolgens wordt de patiënt naar een psychotherapeut gestuurd om de diagnose en verdere behandeling te verduidelijken.
EHBO-regels en risico op letsel
Eerste hulp moet zo snel en zorgvuldig mogelijk worden verleend om gezondheidsschade door herhaald letsel te voorkomen. Allereerst moet het slachtoffer op een plat oppervlak op zijn buik worden gelegd. Breng vervolgens ijs of een koud kompres aan op het staartbeen. Om ernstige pijn te verlichten, kunt u beschikbare analgetica gebruiken.
Bij acute pijn mag zelfstandig verkeer van het slachtoffer niet worden toegestaan en moet onmiddellijk een ambulance worden gebeld. Om complicaties met kneuzingen van het staartbeen te voorkomen, dient u een arts te raadplegen.
Het niet tijdig starten van de behandeling of het uitblijven daarvan leidt vaak tot negatieve gevolgen. Naast gewone pijn kan dit problemen veroorzaken in seksuele relaties en de uitscheidingsfuncties van het lichaam belemmeren.
Een verstoring van de normale werking van het stuitbeen en de omliggende weefsels heeft vooral invloed op de gezondheid van vrouwen tijdens de zwangerschap en veroorzaakt vaak een moeilijke bevalling.
Het resultaat van een oud onbehandeld letsel kan het verschijnen van een knobbel zijn, die niet alleen ongemak veroorzaakt en na verloop van tijd constant pijn begint te doen, maar ook een aantal ernstige ziekten kan veroorzaken - van misvorming van de wervelkolom tot bloedvergiftiging en de ontwikkeling van kwaadaardige tumoren.
© maya2008 - stock.adobe.com
Conservatieve therapiemethoden
Allereerst is het nodig om de belasting van het geblesseerde gebied te minimaliseren en plotselinge bewegingen te vermijden. Om dit te doen, is het raadzaam om gedurende twee tot drie weken de vondst van de gewonde persoon in zittende positie, hete baden en verwarmende zalven volledig te elimineren, alleen op de zij of op de buik te slapen.
Om zwelling en pijn te verminderen, worden koude kompressen aangebracht en worden pijnstillers, niet-steroïde medicijnen, gels en zalven met een verkoelend effect gebruikt. In dit geval kunt u de randen van wonden en beschadigde huid niet uitsmeren. Voor hun snelle genezing moeten speciale middelen worden gebruikt. Problemen met stoelgang worden verlicht met laxeermiddelen. Verschillende homeopathische geneesmiddelen helpen ook om oedeem te verminderen, hematomen te resorberen en het herstel van de huid op de plaats van letsel te versnellen.
Na het stabiliseren van de toestand en het verlichten van het pijnsyndroom, worden verwarmende kompressen en speciale herstellende gymnastiekoefeningen gestart om hematomen op te lossen, waardoor het aantal benaderingen en het bewegingsbereik geleidelijk toeneemt.
Om het herstelproces te versnellen, worden verschillende fysiotherapieprocedures voorgeschreven:
- Thermisch effect - UHF, diathermie.
- Stimulatie van zenuwuiteinden met speciale stromen - elektroforese, interferentietherapie, diadynamische therapie.
- Echografie behandeling - fonoforese.
- Therapie met ultraviolette stralen - middengolf UV.
- Massotherapie.
Thuis kunt u alcoholkompressen gebruiken met verschillende componenten: honing, jodium, analgin. Het helpt goed om een combinatie van honing en azijn of dennenolie in het stuitbeen te wrijven (bij afwezigheid van huidbeschadiging), gevolgd door een wollen doek om de onderrug te wikkelen.
Chirurgische ingreep
Chirurgische ingreep wordt alleen gebruikt bij ernstige verwondingen die ernstige inwendige bloedingen veroorzaken of het is nodig om het ontstekingsproces of de gevolgen van een breuk te elimineren.
Preventieve maatregelen
De beste preventie van dergelijke blessures is om constant een goede fysieke vorm, spiertraining en coördinatie van bewegingen te behouden. Dit voorkomt vallen of minimaliseert de negatieve gevolgen ervan.
Als er toch een verwonding aan het staartbeen is opgetreden, zal een tijdige diagnose en een juiste behandeling het optreden van degeneratieve veranderingen en verschillende ziekten voorkomen.
Gevolgen van een blauwe plek
Een val op de billen zorgt niet alleen voor beschadiging van het staartbeen, maar ook voor een extreme schokbelasting op de gehele wervelkolom, wat vaak een verplaatsing van de wervels in een van de delen ervan veroorzaakt en ernstige gevolgen kan hebben: van verhoogde bloeddruk tot verlamming van de onderste ledematen. Dergelijke verwondingen veroorzaken vaak het optreden van spataderen en aambeien. Bij fracturen kunnen botfragmenten nabijgelegen buikorganen beschadigen.
Een tijdige medische of chirurgische behandeling garandeert in de meeste gevallen het herstel van het stuitbeen en de omliggende weefsels. Onbehandelde kneuzingen of verstuikingen leiden tot complicaties en worden de oorzaak van vele ziekten, waarvan de oorzaak moeilijk vast te stellen is. Daarom is het beter om thuis zelfbehandeling te starten, zelfs voor kleine kneuzingen, na overleg met een traumatoloog, chirurg of vertebroloog.
